0 leden en 1 gast bekijken dit topic.
Ik kan best geloven dat er misschien problemen zijn binnen een ras, maar dat is bij alle rassen zo. Maar met wat vergelijk je dan ook allemaal? Dat is de vraag. Ieder ras heeft zijn specifieke probleempjes. Maar qua gezondheid moet je toch vooral naar je eigen hond kijken toch? Ike is op genoeg dingen getest, maar ik laat geen foto's van hem nemen bij de dierenarts, zolang daar volgens mij geen reden toe is. Zeker niet als hij onder volledige narcose moet.
Ik wou niets liever dan een 2de sheltie, hij komt er ook niet en ik weet wel waarom. Ik hoop dat er binnen een jaar of 10 iets meer duidelijkheid is (voor hetzelfde geld gaat het ras nog harder de afgrond in).
Hier net hetzelfde. Vind het een geweldig ras, maar zal er hier waarschijnlijk nooit meer eentje komen omdat er tegenwoordig vrijwel geen meer te vinden zijn waarvan je zeker kunt zijn dat er niet het risico is op bepaalde ziekten (zoals epileptie). Dan neem ik die gok liever niet. Het ras is de laatste jaren heel snel en heel sterk achteruit gegaan.
Ik sta toch wel versteld van dergelijke uitspraken. Als ik de cijfers zie, zie ik nog geen extreme veranderingen. Maar ik kan het mis hebben. Hebben jullie er studies over?
Dat is wel algemeen geweten, je hoort het meer en meer bij Shelties.Ik ken zelf verschillende gevallen met epilepsie. Zowel bij fokkers als mensen zelf die een Sheltie hebben met epilepsie.Ik ben daar ook al serieus mee bezig geweest met uitzoeken.Ik ken zelf persoonlijk 2 fokkers die gestopt zijn met het fokken van Shelties omwille van epielpsie. Dat zegt toch ook al iets?Wij gaan naar een specialist met onze Falco, een specialist op vlak van epilepsie, hij zei zelfs dat de meeste honden die hij over de vloer krijgt met epilepsie, Shelties zijn...Terwijl dat dan niet eens zo'n veel voorkomend ras is.Dus ik zou me eerst toch maar eens goed informeren alvorens te beweren dat het een gezond ras is EDIT: Ik zie dus niets verkeerd in 'dergelijke' uitspraken van Tom
Hoewel het percentage van epilepsie (1,8) niet extreem hoog is in vergelijking met andere rassenverdient deze afwijking, gezien het welzijnsbeperkend karakter voor zowel hond als eigenaar, binnende fokkerij aandacht.
Van epilepsie moet ik even zoeken of er cijfers zijn, maar dit zijn officiële ooguitslagen van shelties, het percentage distichiasis wil ik niet uitrekenen, want dat is bedroevend hoog. Sommige honden hebben er geen/nauwelijk last van, maar er zijn er ook die er écht last van hebben; Jammer genoeg weet ik meerdere fokkers die het volledig minimaliseren want het is niet levensbedreigend http://www.nederlandsesheltievereniging.nl/frames/gezondheid/ooguitslagenalgemeen/ooguitslagen2010.htmEen onderzoek in 2007 bij shelties uit 2002-2003-2004 gaf aan dat 1,8% van de onderzochte groep epilepsie haddenQuote uit het onderzoek: http://www.nederlandsesheltievereniging.nl/frames/gezondheid/gezondheidframe.htm
Het probleem met distichiasis is dat, halfweg de 20ste eeuw een britse dekreu lijder was, maar omdat het een prachtige hond was, is er heel veel mee gedekt, ook veel lijnteelt mee gebeurd. (Weten we van een oogarts, maar die heeft er veel ervaring mee, dus zal wel juist zijn)Distichiasis zit zo goed als in alle lijnen en er is dan ook geen uitsluitende test voor. Onze sheltie heeft kans om vrij getest te worden net na de zoveelste epilatie die hij onderging, terwijl hij lijder is en er echt veel last van heeft. Ik zeg niet dat alle honden met distichiasis uitgesloten moeten worden voor de fok, want dan krijg je weer een veel te smalle basis, maar er moet veel beter naar gekeken worden ivm combinaties. Hoewel Fado geweldig is qua bouw en karakter, zal er met hem nooit gefokt worden, ook al kreeg mijn zus al meerdere vragen.
Ik zou geen twee honden combineren die zeker lijders zijn, en ik zou toch elke hond in de fok laten 'testen' erop. Toen we er nog over dachten om een sheltie te nemen als 2de, heb ik ook enkel fokkers op m'n lijst gezet die erop lieten testen (en ik ben begonnen met die oogresultaten uit te spitten, er zijn toch fokkers die merkelijk minder gevallen hadden).
Waarom schrijven jullie dan niet gezamenlijk een brief met jullie bevindingen naar de BSSC en de NSV?
Geen idee van de BSSC, maar de NSV verwijdert fokkers die iets op hun site durven plaatsen van bv. epileptie bij shelties, gewoon van hun fokkerslijsten en stuurt verzoeken om die artikels van hun sites te halen. Ze weten ook goed genoeg dat epileptie (en andere ziekten) een enorm probleem (aan het worden) zijn, maar willen het niet toegeven en/of geen actie ondernemen. Ze blijven liever zeggen dat het allemaal nog wel meevalt en fokkers de toestemming blijven geven om met honden met epileptie te mogen fokken, dan dat ze eens een deftige actie ondernemen om de situatie weer onder controle te krijgen. Maar zouden ze dat doen dan gaan ze natuurlijk heel veel leden en fokkers tegen zich krijgen, en die leden en fokkers maken natuurlijk net de rasvereniging, dus ze laten het nu allemaal maar stilletjes verdergaan. En zo gaat het van kwaad naar erger...
Kijk, of je het nu wilt geloven of niet, neem het aan van iemand die al 13 jaar met shelties leeft: het ras gaat achteruit. Nee, ik kan geen cijfers geven, omdat een heel deel fokkers (gelukkig nu al minder dan vroeger) nu eenmaal hun ogen dichtknijpen voor de problemen en niet testen. Ik vind dat er gewoon al meer getest moet worden, gewoon om te weten wat er gaande is met het ras en daar dan (door specialisten) conclusies uit te laten trekken. Is het niet erg dat er vaak enkel nog maar een CEA/PRA test gedaan wordt? Ik zou heupen, ellebogen, schouders, volledige ogen en MDR1 op zijn minst laten testen. Dan heb je gegevens om mee te starten. Verder kan ik dit meegeven:- Mijn zus en ik hebben 3 shelties: 1 met ED, 1 met distichiasis- Emmanuelle heeft er 2: 1 met epilepsie- Bloempje heeft er 2: 1 gestorven aan epilepsie- Ike is (voorlopig) gezond en Igor ook dacht ik. Ok, dit is een heel kleine steekproef, maar we hebben dus 9 shelties, waarvan 4 met afwijkingen... Ik vrees dat dit niet eens zo onrepresentatief is voor de volledige sheltiebevolking. 6 jaar geleden kocht ik een sheltie zonder stamboom, toen durfde ik dat nog, ondertussen durf ik er amper nog één met stamboom te kopen. En ja, dat is wat te pessimistisch, maar ik heb het ras zien achteruit denderen op enkele jaren tijd, jammer genoeg.
- Ike is (voorlopig) gezond en Igor ook dacht ik.
Blijkbaar ben ik niet duidelijk genoeg. Ik wil best wel geloven dat er problemen zijn. Maar zonder cijfers kan niemand iets. En kun je al zeker geen rasvereniging onder druk zetten.
Igor heeft een aangeboren hartafwijking en een slokdarmafwijking. Maar die cijfers zouden juist van een rasvereniging moeten komen. Zij zijn eigenlijk de enige die kunnen beschikken over genoeg gegevens van de populatie in het land om een betrouwbaar resultaat te krijgen. Maar als die rasvereniging dat niet wil doen, dan houd het daarmee ook op. En dat er geen cijfers zijn die dan voorgelegd kunnen worden die aantonen dat er echt wel problemen zijn, werkt natuurlijk ook weer in hun voordeel om geen acties te moeten ondernemen en te kunnen blijven zeggen dat het toch lang niet zo slecht is met de algemene gezondheid binnen het ras. En dat zie je zeker niet alleen bij Shelties hoor, erg veel rasverenigingen die zich daar schuldig aan maken. Enerzijds om hun leden te vriend te houden, en anderzijds om goede promotie te kunnen maken voor hun ras.