0 leden en 1 gast bekijken dit topic.
Ik heb eens met men dierenarts erover gepraat en zij zegt dat ik best een reutje neem, ik was op zoek naar een teefje omdat die toch wel al iets kleiner zijn, daarom dat ik er ook momenteel maar 2 beschikbaar vond maar zij zegt dat 2 teven bij elkaar miserie gaat geven, daar gaat ambras van komen als het teefje in haar puberteit komt, heeft hier iemand ervaring mee?
Shelties geven zelden problemen met andere honden, zeker niet met soortgenoten en al helemaal niet als ze als pup erbij komen. Mijn zus heeft twee niet gecastreerde reutjes, die liggen nooit (zwaar) in de clinch (een snauw gebeurt al wel eens natuurlijk), zelfs niet met een loopse teef erbij. Mijn sheltie teefje is een heel felle, maar met een andere sheltie heeft ze nooit problemen (met sommige border teefjes wel, maar goed, dat is een ander paar mouwen )
Ik heb ook een groot uitgevallen Sheltie. Hij heeft schofthoogte van +- 45 cm en weegt 13 kilo. Nu moet ik wel zeggen dat de verschillen in grootte me ook enorm opvallen. Op zich wel jammer, want als 2e hond zou ik zelf heel graag een herdertype hebben van minstens dezelfde grootte. Ik vind dat eigenlijk - om het zo oneerbiedig uit te drukken - een ideaal formaat hond om mee te frisbee-en. Hij is niet te zwaar, toch is het geen echt kleine hond meer en hij is superatletisch. Maar met Shelties weet je het nooit hé... Ik ben zwaar aan het twijfelen. Shelties hebben echt wel mijn hart gestolen. Qua karakter vind ik onze Ike een creme van een hond, zowel naar ons, andere mensen als honden en katten. Maar hij heeft uitdaging nodig. Ik weet niet of dit er bij alle lijnen zo hard is ingefokt, maar Ike komt dan ook uit een werklijn. Maar hun variërende grootte is voor mij wel een probleem-punt.Soit, om on topic te komen : ik denk dat je best op zoek gaat naar een ouderkoppel aan de wat kleinere kant, maar een mini-Sheltie ga je geluk voor moeten hebben. Je weet het gewoon nooit. Heb ze al in alle formaten gezien. En eerlijk gezegd denk ik niet de combinatie teef-teef slecht moet gaan. Ik zie daar geen enkele reden voor.
Ik begrijp niet waarom een Sheltie met een grootte van 45 cm idealer zou zijn om te frisbeeën dan eentje die binnen de groottes van het ras valt.Wij hebben hier een Sheltie die wel ongeveer binnen de richtlijnen valt, en die is helemaal gek op frisbeeën en is daar ook kei-goed in. Die springt superhoog, ziet altijd perfect waar de frisbee naartoe gaat, ... .Wij hebben nog een Sheltie en die bakt er niks van, maar dat is gewoon zijn aard. Heeft helemaal niks met grootte te maken.
Ik heb dezelfde filmpjes van Feya, alleen de jumping nog niet upgeload, wel leuk om de beide large shelties in 2de graad eens te kunnen vergelijken; Je ziet dat we wat op dezelfde manier lopen. Feya had nu totaal geen probleem met die verte sprong, maar zij is nog groter: 48cm (en heeft nog fijnere pootjes als Joy als ik het zo vergelijk), in principe blijft ze dus ook gewoon in graad 2 ook na haar 7 jaar, tot wanneer ik zie dat het op één of andere manier niet meer kan.
Ik begrijp jullie wel, maar voor mij is de grootte van de hond toch wel belangrijk. En ik wil nu net die tussenmaat van tussen de 45 en 50 cm schofhoogte en 20 kilo maximaal. En inderdaad, Shelties zijn dan misschien op dat vlak een minder interessante keuze. Maar ik wil hoedanook een beslissing nemen in eer en geweten. Nadelen tegen voordelen afwegen.Soit, betreffende de slechtere gezondheid van grotere Shelties. Ik geloof er niet veel van eerlijk gezegd. Ze hebben inderdaad vrij fijne pootjes, maar ik train op het gevoel. Ik ga Ike in de frisbee niet continu laten springen, maar als hij goed opgewarmd is, kan zo'n reeksje sprongen er tussen volgens mij wel.
Ik train ook op gevoel, maar ik kan niet in haar beendergestel kijken en misschien is dat aan het slijten.Ik zou nooit meer een sheltie kopen als die te groot is, enkel als huishond, zeker niet als sporthond, of enkel recreatief agility doen op medium.Als je een hond hebt zoals Joy, die alleen maar alles voor me doet om me te plezieren en niet kijkt naar zichzelf kan zo'n hond zichzelf gewoon kapot maken.Je hond heeft er niet voor gekozen zo groot te worden.En de volgende grote sheltie die je neemt ook niet.De medische klachten die zo'n hondje kan krijgen... als ik ze opsom heb ik bijna schrik om agility te trainen met Joy.En ik train ook op gevoel, maar een foute sprong of fout neerkomen hoeft maar 1 keer te gebeuren, en dan is het dierenarts of dierenkliniekDaarom dat ik ook direct naar de veteranen wil als Joy 7 jaar is, ookal zegt mijn gevoel mij loop toch verder in graad 2.De ideale maat is niet voor niks voor een reu 37 cm en voor een teef 35,5 cm.Doordat mensen kleiner zijn gaan fokken zijn deze hondjes ook fragieler en compacter en niet meer hetzelfde als vroeger waar het normaal was als je een grote sheltie had en raar dat je een kleintje had.Kijk maar naar de voorouders van de huidige shetland sheepdog en dat zijn zeker weten niet alleen collie's, maar ook keeshond-achtigen en deze beestjes waren niet heel groot...Misschien zou je toch maar oppassen met je sheltie, en je eventuele volgende grote sheltie, want ik meen te lezen dat je er nog graag één hebt zoals Ike.Let ook wel, geen enkele hond is hetzelfde en je volgende grote sheltie kan meer problemen hebben met gezondheid in gewrichten ofwel zoiets hebben van euh baasje haal die frisbee lekker zelf.Geen 1 hond is gelijk aan een andere.
Yue kwam ook van een goede fokker en kijk hier eens naar!!!!Ik scheer niet over 1 kam, ik ken genoeg grote shelties en shelties binnen de maat, en ik weet ook dat tegenwoordig véééééél shelties gezondheidsprobleme n hebben, vooral epilepsie is een gevoelig iets bij de sheltie.Shelties zijn gevoelige honden, waarom zou er zoiets zijn als het MDR1 gen?Of is bovenstaande misschien omdat ik niet genoeg heb gezocht naar een 'sheltie' fokker???Zij is een goede fokker, maar ongelukken gebeuren altijd.Ja dat is mijn slechte ervaring, maar dit had niemand maar dan ook niemand zien aankomen ook de fokster niet.Sorry maar over zoiets sta ik heel hard op mijn strepen en trap je heel goed door op mijn tenen, Yue is maar 3 weken overleden, je treft een heel gevoelige snaar.Ik ben zeer met shelties bezig, ik zou graag sheltiefokster worden, en dan zeg jij dat ik over 1 kam scheer, ik ken mijn ras al heel goed hoor.Met Yue wou ik beginnen met fokken...
Je moet uiteraard wel opletten met blessures, maar dat heb je bij alle frisbee-honden. Ik zou niet weten waarom een Sheltie daar gevoeliger aan is. Bepaalde lijnen misschien wel, maar om een ras zo over een kam te scheren gaat wel wat ver, vind ik.
ik hoor toch steeds vaker van DA, osteopaat en oogarts dat shelties gevoeliger zijn aan de poten en de ogen. als ik rondkijk bij mensen met een sheltie komen diezelfde klachten wel vaker voor