0 leden en 1 gast bekijken dit topic.
Zo heb ik gelukkig ook een mama! Zodat ik besef dat ze niet allemaal zo zijn. Mama is in zwangerschapsverlof sinds woensdag (morgen uitgerekend) en haar dochtertje blijft gewoon doorkomen (Om mij men inkomen niet af te nemen vooral en ik ben ook oppas als het zo ver is dus dat vliegen in een klap dan ) Maar deze morgen zei ze ook: ik voel mij zo schuldig dat ik ze breng terwijl ik thuis ben, maar ja dan kan ik thuis alles rustig voorbereiden en eventjes op mijn positieven komen.
Dat ontbijt is idd voor de vroege kindjes. Uiteraard. Ik heb ook wel eens gehad dat een kleintje niet had gegeten om 9u. En at alsof haar leven er van af hing. Maar dat kwam door de thuissituatie en die mensen hebben wel hulp gekregen.Maar zo hardleers zijn in het te laat afhalen heb ik (gelukkig) nooit meegemaakt. Wel zieke kindjes. Dat was schering en inslag. Tot er eentje met spoed opgenomen werd. Mama was toevallig niet te bereiken (zat ergens ver weg, ik weet al nimeer waar) en dat kind had stuipen. Mama zei me nochtans dat de dokter bevestigd had dat hij naar de opvang mocht want er was niks mis. Perdolanneke en hup naar de opvang. Ik heb toen erik.van zijn werk naar huis laten komen want dat kind moest NU naar het ziekenhuis. 's Avonds om 18.30u kwam de mama erdoor...in het ziekenhuis waar ik nog steeds zat. Hetgeen mij heel kwaad heeft gemaakt toen, was dat ze ondanks het bericht dat haar aoontje werd opgenomen, eerst naar huis is gereden om te wisselen van auto. Ze kon nu toch moeilijk met haar oude fiatje naar een ziekenhuis gaan rijden he. Nee. Dat moest met de mercedes. Ik was woést.Gelukkig vonden de andere ouders het absoluut geen probleem dat Erik bij de kindjes was gebleven. Ze waren zelfs dankbaar (iedereen kende hem ook wel). Maar die historie in combi met ouder wordende eigen kinderen, hebben mij doen beslissen te stoppen.
Ja daar voelde ik me toen ookschuldig om al was dat het enige moment dat ik echt heb kunnen rusten en genieten van de zwangerschap. Na een hectische werkperiode had ik dat toen echt nodig
Ziek moeten gaan werken en nog twee keer de grote mond van de baas moeten verdragen. Ik heb een ziektebriefje tot het eind van de week, maar er is teveel werk dus ben ik enkel gisteren kunnen thuisblijven.Het was dan ook niet mijn idee om vandaag al terug aan het werk te gaan.
Tja, het is gelukt, en het is niets besmettelijk. Enkel de koorts is afmattend.Maar na de tweede uitbrander die ik kreeg, zonder reden, want het was ik niet die dat werk had gedaan. Dan had ik wel even zoiets van, ik ga terug naar de dokter en zorg ervoor dat ik twee weken thuis zit. Maar daar pest ik enkel mijn collega's mee, en dat kan ik niet maken.
Jammer voor je collega's maar het is je baas die maar een oplossing moet vinden. Als je ziek bent en je hebt een ziektebriefje dan blijf je thuis, ongeacht hoeveel werk er is
Mijn droomsalon vinden, maar dan beginnen twijfelen over de kleur, of die niet te licht is (mintgroen) in combinatie met een hond
Hangt er van af. Mag de hond in de zetel? Hoe vaak zie je het zitten de zetel af te kuisen? Wil je er evt een dekentje in leggen en de hond leren om enkel op het dekentje te liggen?
Niet verwittigde afwezigheden en last minute afwezigheden....Dag inkomen, volgende keer als ik aanvragen krijg voor vervanging zeg ik ze verdorie gewoon allemaal toe!6 kinderen op de planning... 1tje afwezig met attest dus daarop zeg ik niks, 1tje kwam later, 1tje van deze morgen = 3 en 3 kinderen die of gewoon hun kat stuurden of last minute afbelde.... Maar verdorie daarvoor heb ik dus een 3ling geweigerd he!!!!
Adem in. Adem uit.